کد مطلب:53262 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:249

خلافت ابوبکر











ابوبكر از اصحاب بزرگ پیغمبر و در شب مهاجرت در غار محرمِ راز او بود. او به طریقی كه جلوتر گفته شد، كار را در دست خود گرفت اما تعدادی از اصحاب مهم پیغمبر در حدود نه نفر به كار او تعرّض كردند اما او به آنها توجهی نكرد.[1] .

روز بعد نوزده نفر در مسجد به او اعتراض كردند و او از پیغمبر مدركی نداشت تا به آن تكیه كند.[2] باید دانست كه در زمان ابوبكر حكم توقیف مال حضرت فاطمه (سلام خدا بر او)، دختر پاك و منزه پیغمبر، صادر شد و او را از مالكیت (فدك) محروم كردند. موقعی كه آیه ای از قرآن این چنین نازل شد.

قران می گوید: «هرچه خدا از مردم این دهكده ها (دهكده هایی كه

[صفحه 81]

اسبی و شتری بر آنها تاخته نشده یعنی با جنگ تصرّف نشده، موضوع آیه قبل از این آیه) عاید پیغمبر خویش كرده، خاص خدا و پیغمبر و خویشاوندان او، یتیمان و مساكین و به راه ماندگان است تا میان توانگران شما دست به دست نگردد... سپس پیغمبر (ص) سراغ حضرت فاطمه گرفت و آن مزرعه را به او بخشید.»[3] .

خلافت ابوبكر دو سال و چهار ماه طول كشید و در روزگار او سوریه به دست مسلمانان گشوده شد.

[صفحه 82]


صفحه 81، 82.








    1. الف- امام فخر رازی در كتاب تفسیرش،

      ب- جلال الدین سیوطی، در كتاب تاریخ خلفا،

      ج- ابن ابی الحدید، در كتاب شرح نهج البلاغه،

      د- طبری، در كتاب تاریخ اسلام،

      ه- محمد خاوند شاه، در كتاب روضة الصفا،

      و- ابن عبد البر، در كتاب استیعاب،

      ز- مسلم و بخاری و عسقلانی و بلاذری در كتابهایشان این روایت را نقل كرده اند.

    2. الف- امام فخر رازی در كتاب تفسیرش،

      ب- جلال الدین سیوطی، در كتاب تاریخ خلفا،

      ج- ابن ابی الحدید، در كتاب شرح نهج البلاغه،

      د- طبری، در كتاب تاریخ اسلام،

      ه- محمد خاوند شاه، در كتاب روضة الصفا،

      و- ابن عبد البر، در كتاب استیعاب،

      ز- مسلم و بخاری و عسقلانی و بلاذری در كتابهایشان این روایت را نقل كرده اند.

    3. الف- احمد ثعلبی، در كتاب كشف البیان،

      ب- جلال الدین سیوطی، در كتاب تفسیر، جلد چهارم،

      ج- ابن كثیر عمادالدین اسماعیل، در كتاب تاریخ،

      د- شیخ سلیمان بلخی، در كتاب ینابیع الموده،

      ه- حاكم ابو القاسم حسكانی، در كتاب تاریخ،

      و- حافظ ابن مردویه، در كتاب تفسیرش،

      ز- مولا علی متقی، در كتاب كنز العامل.